Με αφορμή την προηγούμενη ανάρτηση για την Coca-Cola Hellenic, παραθέτουμε την παρακάτω πληροφορία.
Σύμφωνα με την αυστριακή οικονομική εφημερίδα Wirtschaftsblatt, η εταιρία που παράγει το δεύτερο πιο δημοφιλές στην Αυστρία αναψυκτικό τύπου λεμονάδας Almdudler θα παραχωρήσει τη εμφιάλωση του προϊόντος της από το 2014 εξ ολοκλήρου στον ελληνικό όμιλο Coca-Cola Hellenic. Με αυτήν την κίνηση απειλούνται με εξαφάνιση κάποιες μικρότερες επιχειρήσεις εμφιάλωσης που είχαν αναλάβει μέχρι και το 2013 την εμφιάλωση και κατά συνέπεια και θέσεις εργασίας. Ήδη από το 1957 που ξεκίνησε η εταιρία, οι επιχειρήσεις εμφιάλωσης που συνεργάζονταν με την εταιρία Almdudler μειώθηκαν από 350 σε μόλις 11, καθώς η εταιρία έθετε όλο και πιο αυστηρές προδιαγραφές. Τώρα με το πρόσχημα της ενιαίας παραγωγής, η οποία θα είναι υποτίθεται και πιο φιλική στο περιβάλλον, αποφασίστηκε να αναλάβει το έργο εξ ολοκλήρου η Coca-Cola Hellenic. Φυσικά ο βασικός λόγος είναι ότι η Coca-Cola Hellenic μπορεί να προσφέρει πολύ πιο ανταγωνιστικές τιμές και προϊόν από τους μικρότερους ανταγωνιστές της.
Αυτή η είδηση έχει δύο όψεις.
Η πρώτη αφορά το ελληνικό κεφάλαιο. Φαίνεται λοιπόν ξεκάθαρα ότι η δράση του ομίλου σε ξένες χώρες - που κάλλιστα μπορεί να παρουσιαστεί από κάποιους κύκλους ως μια ακόμα "εθνική επιτυχία" - δεν είναι τίποτα άλλο από την επεκτατική διείσδυση ενός μονοπωλίου σε μια ξένη αγορά με συνέπειες για τις συνθήκες εργασίας και τους εργαζομένους, για την συγκέντρωση του κεφαλαίου και την μονοπώληση κλάδων της παραγωγής. Αυτό μάλιστα και σε μια χώρα πιο ανεπτυγμένη από την Ελλάδα. Είναι περιττό να τονίσουμε ποιες θα ήταν ή είναι οι συνέπειες για χώρες αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες, στις οποίες όπως δείξαμε δραστηριοποιείται έντονα με εξαγωγές ή μονάδες παραγωγής ο όμιλος Coca-Cola Hellenic και μάλιστα με αυξητικές τάσεις σε σχέση με τις αναπτυγμένες χώρες.
Η δεύτερη όψη αφορά μια αυστριακή ψευδαίσθηση και αφορά ένα οικονομικό μοντέλο που δήθεν κυριαρχεί στην χώρα, το οποίο υποτίθεται ότι βασίζεται σε μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις, με υψηλή ποιότητα και καλές εργασιακές σχέσεις. Καλό είναι λοιπόν η εργατική τάξη να μην τρέφει αυταπάτες όπου και να βρίσκεται και ό,τι και να βιώνει προς στιγμήν για την πραγματική φύση της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Καμιά χώρα δεν έχει την δυνατότητα να παραμείνει μια "νήσος των μακάρων" ούτε στον διεθνή καπιταλισμό ούτε στην λυκοσυμμαχία της ΕΕ.
Naphta
Για όποιον ενδιαφέρεται υπάρχει πλέον στο μενού σύνδεσμος για τις αναρτήσεις του "Monopolies Watch", που έχουν γίνει και θα γίνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή