Ζαπορόζιε: για την επέτειο της νίκης παρέλασε μόνος του, σε συνθήκες κατοχής, αφού οι εκπρόσωποι τής χούντας αποφάσισαν να μην διεξαχθεί φέτος η καθιερωμένη παρέλαση στη λεωφόρο Λένιν, προκειμένου, υποτίθεται, να αποφευχθούν προβοκάτσιες. Ο βετεράνος, λοιπόν, οργάνωσε μόνος του την παρέλαση τής Νίκης. Οι άνθρωποι στη στάση τον χειροκροτούν! Κατά πόδας ακολουθεί τον παππού ένας ποδηλάτης, για προστασία. Εύθραυστη, συνάμα όμως μεγαλοπρεπής διαμαρτυρία. Πριν λίγες μέρες, στην ίδια πόλη, μια ομάδα βετεράνων έπεσαν θύματα κακομεταχείρισης από ασυνείδητους και αμόρφωτους νεαρούς φασίστες… Σήμερα το πρωί κάποιος φίλος έστειλε μέιλ με συνημμένη μια εκλογική αφίσα με τις πύλες του Άουσβιτς και τη λεζάντα: «εδώ οδηγεί η ψήφος στο Εθνικό Μέτωπο», μήνυμα που ναι μεν δεν το απορρίπτω, αλλά που στα αυτιά μου ακούγεται όλο και πιο άδειο: αν ήταν μόνο το Εθνικό Μέτωπο. Το κόμμα τής Λεπέν είναι ο βρόμικος αφρός ενός πολύ ισχυρότερου κύματος. Συνειρμικά, μου έρχεται στο νου ο Βάλτερ Μπένγιαμιν… ο άγγελος τής ιστορίας μπροστά στον καταβεβλημένο από τους αγώνες γεροντάκο, που μου μοιάζει, αφού η κοινή μας ιστορία πλάθεται με αυτές τις επίμονες χειρονομίες, σημάδια άσβεστου πόθου: «Είναι πιο επίπονο να τιμάς τους ανώνυμους, παρά τους ξακουστούς. Το πλάσιμο τής ιστορίας αφιερώνεται στη μνήμη όσων δεν έχουν όνομα» (επιγραφή στο μνημείο τού Β. Μπένγιαμιν στο Πορτ Μπου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα ανώνυμα σχόλια δεν δημοσιεύονται. Δεν δημοσιεύονται σχόλια τα οποία θεωρούμε ότι δεν ανταποκρίνονται στην δική μας αντίληψη διαλόγου. Δεν γίνεται αποδεκτός αντικομμουνιστικός, φασιστικός, ρατσιστικός οχετός, καθώς και σχόλια προβοκατόρικου χαρακτήρα κάθε είδους. Οι διαχειριστές θεωρούν δικαίωμά τους την διαγραφή ή μη δημοσίευση οποιουδήποτε σχολίου κατά την κρίση τους και χωρίς υποχρέωση περαιτέρω εξηγήσεων.