Σε εξαπάτησαν! Και πάλι…
Σου είπαν λόγια φλογερά,
και σε ξεσήκωσαν
Δίχως αιδώ εκμεταλλεύτηκαν,
την εξαθλίωσή σου.
Σου είπαν, θα πάμε όλοι μαζί
Και εσύ έτρεξες,
άπειρος καθώς ήσουν.
Και πίσω σου,
Κανένας τους!
Σε αφήσανε να νιώσεις τον εξευτελισμό
Σε αφήσανε να τα βάλεις με τον ίδιο σου τον εαυτό
Δεν ξέρανε τι κάνανε; Μην είσαι αφελής!
Θέλανε, να νιώσεις την ανημποριά σου
Θέλανε, να σε φλομώσουν με ψέματα για να σε διασπάσουν
Θέλανε, να νιώσεις την ράβδο της καταστολής
Θέλανε, πάνω απ’ όλα, να μην ξυπνήσεις
Φοβούνται, την δύναμή σου μην συνειδητοποιήσεις.
Όμως εσύ μπορείς να πάψεις
πίσω να κοιτάς
Γύρνα!
Και θα δεις, τις κόκκινες σημαίες να ανεμίζουν!
Τα αδέλφια σου είναι ήδη εκεί, και σε περιμένουν
Πάμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα ανώνυμα σχόλια δεν δημοσιεύονται. Δεν δημοσιεύονται σχόλια τα οποία θεωρούμε ότι δεν ανταποκρίνονται στην δική μας αντίληψη διαλόγου. Δεν γίνεται αποδεκτός αντικομμουνιστικός, φασιστικός, ρατσιστικός οχετός, καθώς και σχόλια προβοκατόρικου χαρακτήρα κάθε είδους. Οι διαχειριστές θεωρούν δικαίωμά τους την διαγραφή ή μη δημοσίευση οποιουδήποτε σχολίου κατά την κρίση τους και χωρίς υποχρέωση περαιτέρω εξηγήσεων.