Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

902: Και λοιπόν;

(Με αφορμή κάποια δημοσιεύματα και από αποκαλούμενους "red bloggers" και διάφορα σχόλια)

Όλα τα νόμιμα μέσα είναι χρήσιμα εργαλεία, αλλά τίποτα πέρα από εργαλεία.

Ναι κρίμα... Κλείνει ο 902. Τέλος μιας εποχής; Ναι, ίσως. Αλλά ξεκίνημα μιας νέας. Μιας εποχής, στην οποία η κρίση χτυπά αλύπητα την εργατική τάξη και η ταξική πάλη οξύνεται. Τι περιμένανε δηλαδή μερικοί μερικοί; Ότι δεν θα υπήρχαν θύματα; 

Κάποιοι παριστάνουν λες και με τον 902 και μια "καλύτερη" διαχείριση του οι λαϊκές μάζες θα συνέρρεαν στο ΚΚΕ. Μερικοί φαίνεται να πιστεύουν ότι με λίγη προπαγάνδα παραπάνω γίνονται τα πάντα. Μερικοί ακόμα και αν το αρνούνται δεν έχουν αποδεχθεί το γεγονός ότι δεν υπάρχουν νησίδες. 

Η ύπαρξη ή όχι και το είδος μέσων προπαγάνδας ποτέ δεν αποτέλεσε δείκτη επιρροής  των Κομμουνιστικών Κομμάτων. Υπήρξαν εποχές παράνομης δράσης, που όχι τηλεόραση και ραδιόφωνο δεν είχες, αλλά και δυσκολίες στην παραγωγή και διανομή έντυπης προπαγάνδας υπήρχαν, στις οποίες όμως η επιρροή κομμουνιστικών κομμάτων στην εργατική τάξη και τις λαϊκές μάζες ήταν τεράστια. 

Ένα ΚΚ δρα και πρέπει να είναι σε θέση να δρα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες με τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. 

Κανένας θρήνος για τον 902 λοιπόν. Το πολύ πολύ ένα "Κρίμα!", αλλά ως εκεί. Το χειρότερο που μπορεί να κάνει ένας κομμουνιστής είναι να φετιχοποιεί ορισμένες μορφές που διέπουν την καθημερινότητα των κομμουνιστών και της συνειδητοποιημένης εργατικής τάξης. Αυτές έρχονται και παρέρχονται. Αυτό που μένει είναι η συνεπής ταξική πολιτική και η στράτευση στην υπόθεση της εργατικής τάξης μέχρι την τελική νίκη. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν νοσταλγική , φετιχιστική ενατένιση που δεν ταιριάζει σε κομμουνιστές. 

Ηθικά ζητήματα στον χειρισμό;; Δεν μας χέζουν λέω εγώ! Εγώ ξέρω ότι το Κόμμα ήταν σε θέση να τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις του προς τους εργαζόμενους και να αποκομίσει κάποια χρήματα προκειμένου να ενισχύσει την δράση του.  

Αν δίνει λαβή για προπαγάνδα κατά του ΚΚΕ από τα αστικά και οπορτουνιστικά ΜΜΕ; Ε ναι, δίνει. Αλλά τι περιμένατε ρε παιδιά; Λες και κάνουν κάτι διαφορετικό κατά τα άλλα. Σημασία έχει να μάθει η εργατική τάξη να μην δίνει σημασία σε αυτόν τον οχετό. Σημασία έχει να ξέρει ο λαός ότι οι κομμουνιστές είναι δίπλα τους στον χώρο εργασίας. Ότι το ΚΚ υποφέρει όσο και ακόμα περισσότερο από τον ίδιο στις δύσκολες στιγμές. Ότι δεν παραμένει στα "κεκτημένα" του, αλλά ότι η μοίρα του συνδέεται με την εργατική τάξη. 

Ο 902; Ένα λάφυρο πολέμου. Αλλά τα λάφυρα εύκολα χάνονται, όταν ο πόλεμος ξαναρχίζει. Ήττα; Ίσως. Αλλά στον ανοιχτό ταξικό πόλεμο δεν υπάρχουν δεδομένα. 

Μερικοί φαίνεται να έχουν ξεχάσει τι σημαίνει η στράτευση στην υπόθεση της εργατικής τάξης. Τι σημαίνει να είσαι κομμουνιστής. 

Ας σοβαρευτούμε σύντροφοι! Ας σοβαρευτούμε! 

Υ.Γ. Και μην ξεχνάμε: Κύρια πηγή χρηματοδότησης του αγώνα του Κόμματος ο λαός. Για αυτό όποιου ακόμα η τσέπη αντέχει (και πρέπει να αντέχει μέχρι ένα σημείο) το κουπονάκι του και τον Ριζοσπάστη όχι μόνο στο διαδίκτυο...

Naphta

5 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Σε έβαλα στην λίστα ιστολογίων μου. Ευχαριστώ και για την αναδημοσίευση παλαιότερής μου ανάρτησης.

      Διαγραφή
  2. ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ

    Πέρα από τον οργανωτή και συντονιστή Ριζοσπάστη, σε αναμνήσεις από μικρό παιδί, θυμάμαι τον πατέρα μου, όταν η πληροφόρηση ήταν περιορισμένη, σε μια γωνιά του σπιτιού, να συντονίζεται, σε σκοτεινές εποχές στα βραχέα και να ακούει την ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ και στη δικτατορία το "εδώ Μόσχα" μαζί με άλλους αντιδικτατορικούς σταθμούς. Σ` αυτές τις σκοτεινές εποχές έτσι γινόταν η πληροφόρηση για μας.
    Μετά την νομιμοποίηση του ΚΚΕ, ο αγώνας δόθηκε με την όσο πιο μαζική εξόρμηση για την διάδοση του "Ρ" και την αφισοκόληση για τα τρέχοντα ζητήματα, παράλληλα με την αξιοποίηση της ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ. Στα κατοπινά χρόνια η αφίσα προπαγανδίστηκε από τις κυβερνήσεις και τα ΜΜΕ ότι ρυπαίνει και κυνηγήθηκε αμείλικτα.
    Θα συμφωνήσω ότι ο 902 ήταν ένα προσωρινό λάφυρο που απόκτησε το ΚΚΕ (όπως το ονόμασες) αλλά δεν συμφωνώ ότι απλά "κρίμα που τον χάνουμε".
    Πέρα από τις ανακοινώσεις στους χώρους δουλειάς που φτάνουμε, πέρα από τη δουλειά άνθρωπο τον άνθρωπο, πάντα θα υπάρχει τμήμα της εργατικής τάξης που πρέπει να πλησιαστεί και να συντονιστεί. Και σ` αυτή τη βάση νομίζω πρέπει να ειδωθεί με ποιές μορφές θα γίνει δυνατή μια τέτοια προσπάθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν διαφωνώ σε τίποτα με ό,τι παρατηρείς. Φυσικά και η ποιοτική και ποσοτική διεύρυνση των μέσων προπαγάνδας είναι κάτι που πρέπει να επιδιώκεται. Προσωπικά η απώλεια του ραδιοφωνικού 902 είναι αρκετά οδυνηρή, καθώς εδώ και πολύ καιρό είχε καταστεί το μοναδικό μου ραδιοφωνικό ακρόαμα. Και ναι αποτελεί τεράστια απώλεια για τον εργατικό και κομμουνιστικό πολιτισμό.

      Αυτό όμως που δεν μπορώ να αποδεχτώ είναι οι συζητήσεις για το αν το Κόμμα θα μπορούσε να είναι "καλύτερος επιχειρηματίας". Όπως επίσης κάποιους που κάνουν λες και υπήρχε πάντα η "πολυτέλεια" του ραδιοτηλεοπτικού σήματος.

      Να σημειώσω ότι δεν υποτιμώ καθόλου τις συνέπειες τέτοιων εξελίξεων και φυσικά θα πρέπει να αποτραπούν παρόμοια προβλήματα στο μέλλον.

      Αυτό που λέω στο κάτω κάτω είναι ότι λόγω των εξελίξεων δεν υπάρχουν πλέον δεδομένα στην διεξαγωγή της ταξικής πάλης.

      Ο Τσε γράφει στο κείμενό του για τον ανταρτοπόλεμο ότι ορισμένα αντικείμενα, όπως η πυξίδα, που φαντάζουν πολύ σημαντικά και απαραίτητα, αποδεικνύονται εντέλει, κατά την διεξαγωγή του ανταρτοπολέμου, δευτερεύοντα ή και άχρηστα για τον αντάρτη. Φυσικά λοιπόν δεν βλάπτει να έχεις και μια πυξίδα μαζί σου, αλλά αν δεν έχεις χώρο την αφήνεις πίσω δίχως δεύτερη σκέψη.

      Διαγραφή
    2. Σε ευχαριστώ για την απαντησή σου.Ασφαλώς και συμφωνώ μαζί σου ότι όταν δεν έχεις χώρο για κάτι καθοριστικό της πάλης σου το "αφήνεις πίσω".Να πω εδώ ότι δεν τίθεται από μένα το θέμα το Κόμμα να δρα ως πιο καλός ή καλύτερος επιχερηματίας, ούτε ότι η, αναγκαστική για το Κόμμα, απώλεια του 902 σημαίνει και την εκμηδένιση, ή αν θες την εγκατάλειψη,της προπαγανδιστικής του δράσης για να κατακτά την θέση του στις μάζες.

      Διαγραφή

Τα ανώνυμα σχόλια δεν δημοσιεύονται. Δεν δημοσιεύονται σχόλια τα οποία θεωρούμε ότι δεν ανταποκρίνονται στην δική μας αντίληψη διαλόγου. Δεν γίνεται αποδεκτός αντικομμουνιστικός, φασιστικός, ρατσιστικός οχετός, καθώς και σχόλια προβοκατόρικου χαρακτήρα κάθε είδους. Οι διαχειριστές θεωρούν δικαίωμά τους την διαγραφή ή μη δημοσίευση οποιουδήποτε σχολίου κατά την κρίση τους και χωρίς υποχρέωση περαιτέρω εξηγήσεων.